O czwartej rano,
jak pożar,
budzi mnie ból.
Wstaję.
Czepiając się ścian wchodzę do łazienki.
Watpię w istnienie Boga,
dobrych ludzi,
ciebie.
Dzwonię do zegarynki.
Jest.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Archiwum bloga
-
▼
2013
(162)
- ► października (5)
-
▼
kwietnia
(28)
- świadomość możliwości jutrzejszego spotkania z To...
- niesamowicie interesujący dzień coraz intensywniej...
- pierwsza w nocy. jest ciężej niż się spodziewałam....
- już prawie trzecia. leże w łóżku, bo ból nie pozw...
- Wpół do trzeciej. Umieram tylko troszeczkę. Cho...
- Jest niedziela, dziewiąta rano, a ja już jestem na...
- Bardzo przyjazny dzień za nami. Niesamowicie jes...
- Kolejny dobry dzień. Szczęście powoli zaczyna mi w...
- O czwartej rano, jak pożar, budzi mnie ból. ...
- moja prawda - te cztery ściany, nie wiem co zabił...
- pozornie szczery choć nigdy tak jak dziś ...
- Proszę wybaczyć że brak mi sił o ciebie wal...
- - Nie ma obawy, córeczko. Śmierci nie ...
- Jestem tak pusty że można wybudować w moim wnętr...
- miałem sen czarniejszy niż kosmos gorszy od zła,...
- Nie wchodź nagle do mego pokoju Zobaczysz nieme...
- W ofercie mam tylko Nienawiść lub miłość ...
- niewyobrażalnie ciężko jest wciąż pocieszać i być ...
- Sing to me Sing to me I don't want to wake up ...
- znowu nie przychodzi sen, a gdy już się pojawia...
- W żywopłotach codzienności W ślepych końcac...
- Should I, should I? Maybe I'll get drunk again...
- najgorsze minuty oczekiwania w moim życiu. sekundy...
- Sing me to sleep And then leave me alone Don't...
- W te wszystkie wieczory spędzone w towarzystwie...
- raczej nigdy nie będziemy tym kim raczej c...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz