Marzenia się spełniają.
Jeszcze jeden króciuteńki dzień i wybywam na woodstock z chłopcem mojego życia oraz ze wspaniałymi zjebami.
Motylki w brzuchu, zawierucha w głowie, brak pieniędzy i mnóstwo pomysłów. Nie bałam się tak od niepamiętnych czasów.
Będę się smażyć. Będę głodować. Będę ćpać. Będę miała serdecznie dosyć.

Będę najszczesliwsza na świecie.

Banita twego serca i ciała, i życia, 

Trędowaty, przed którym zamyka się drzwi, 

Szukam w zamglonym lustrze własnego odbicia, 

Rysów twarzy, rumieńców, uśmiechów i krwi.

Co za bladość! Ach, nie patrz! Wszystko się zapadło, 

Zostało kilka wąskich i bolesnych bruzd, 

Przebóg! Zlituj się! Zabierz straszne to zwierciadło, 

Szaleństwo patrzy z oczu i z grymasu ust.

Przypominam: umarłem. To było niedawno. 

Kochanymi rękami kopałaś mi grób; 

I miałem śmierć jak nędznik, smutną i niesławną, 

Jestem cieniem. I leżę jak cień u twych stóp.

Nikomu niepotrzebny w popiołach zagrzebię 

Moje wiersze. I koniec. Urwała się nić. 

Módl się za mną. To wszystko... Umarłem przez ciebie, 

Chociaż właśnie dla ciebie tak pragnąłem żyć.

Gdybyś ty była szklanym jeziorem 
patrzałbym w toń twą przez całe życie; 
gdybyś ty była zielonym borem 
słuchałbym szumu twego w zachwycie;
gdybyś ty była pustką bezludną
dla ciebie świata zrzekłbym się śmiele;
gdybyś ty była śmiercią o cudna!
szedłbym do ciebie, jak na wesele.

Szła z mlekiem w piersi w zielony sad,

Aż ją w olszynie zaskoczył gad.

Skrętami dławił, ująwszy wpół,

Od stóp do głowy pieścił i truł.

Uczył ją wspólnym namdlewać snem, 

Pierś głaskać w dłonie porwanym łbem,

I od rozkoszy, trwalszej nad zgon, 

Syczeć i wić się i drgać, jak on.

Już me zwyczaje miłosne znasz, 

Zwól, że przybiorę królewska twarz.

Skarby dam tobie z podmorskich den, 

Zacznie się jawa - skończy się sen!

Nie zrzucaj łuski, nie zmieniaj lic! 

Nic mi nie trzeba i nie brak nic.

Lubię, gdy żądłem równasz mi brwi 

I z wargi nadmiar wysysasz krwi,

I gdy się wijesz wzdłuż moich nóg,

Łbem uderzając o łoża próg.

Piersi ci chylę, jak z mlekiem dzban! 

Nie żądam skarbów, nie pragnę zmian.

Słodka mi śliny wężowej treść -

Bądź nadal gadem i truj i pieść!